Magurka Wilkowicka

[lubeckim]

Rusza w sobote, 9 grudnia. W poniedziałek wyglądało to tak 😉

 

 

[lubeckim]

No to ruszyły. Poniżej trochę zdjęć i mój post na FB . Ogólnie polecam serdecznie, chodź nie ukrywam że w zasadzie instruktora Łukasza znam od jakiegoś czas 🙂 Polecenie jest jednak bez względu na znajomość 🙂 Aha. I te dwa ostatnie wykresy, to oczywiście moje wyjście z osiedla na Magurkę

Quote

Wszechstronność wyszkolenia narciarza przejawia się nie tylko przez pryzmat poprawnej techniki jazdy na krawędziach. Prawilny narciarz powinien radzić sobie na każdych deskach w każdych warunkach. Wczoraj zjazdowo, kiedyś tam nawet (za siermiężnego kowidu, czyli wtedy gdy było to modne) intensywnie skiturowo. No to teraz przyszedł czas na biegówki z XC XC SKI Magurka Biegówki Instruktorzy Biegów Narciarskich Sitn-PZN i Łukasz Pawlusiak. W ramach rozgrzewki marsz 10 kilometrów na Magurke Wilkowicką, no bo auto wciąż u blacharza. Muszę przyznać, że nie jest to aż takie trudne jak mi się wydawało, chodź jest jednak dość męczące i wymaga zmiany pewnych przyzwyczajeń.

 

Narciarzem zjazdowym nie jestem wybitnym ale coś sobie jednak radzę. Tu pierwsza gleba była po tuzinie sekund. Zacząłem jechać, odpowiednia pozycja, to teraz trzeba utrzymywać ciśnienie na językach, bo przecież tak się dociąża nartę po położeniu na krawędź. No kinda-sorta-not-really. Tu nie ma taliowanej krawędzi, nie ma też języka a wiązanie nie trzyma pięty No cóż. Ale kurde, jak kapitalnie się na tym wstaje

 

W ogóle to straszne dziwne uczucie, żeby na tego typu nartach biegnąć a nie po prostu iść jak na skiturach. Trzeba sobie zrefaktorować dużo rzeczy w łepetynie ale jak się nabierze pamięci mięśniowej, to zaczyna to być dość oczywiste. Zaskakująco też łatwo utrzymać równowagę pomimo tego, że narty są strasznie cieńkie, strasznie długie a nogi podczas jazdy są dużo bliżej niż w zjeździe. Wydaje się, że jest to jak jazda na monocyklu ale jest wręcz odwrotnie.

Kurde dobrze, że miałem podwózkę na PKP Wilkowice, bo już mi się nic nie chcę