Antycypacja i kontrrotacja,

[polm]

Kręci się w jednym kierunku, bo od początku się kręciła. Czyli nadała swojemu ciału pewien moment pędu. Całemu, górze i dołowi. Zaczyna z rozpostartymi rękami. Moment pędu to długość ramienia x wektor pędu (czyli prędkość x masa). W trakcie piruetu przybliża ramiona i nogi bliżej środka obrotu. Moment pędu dla całego ciała musi byc zachowany. Ponieważ jej masa się nie zmienia (ani rąk ani nóg), a zmniejsza się odległość wiięc z rachunku wynika, że musi się zwiększyć prędkość obrotowa.
 
W kontrrotacji mamy co innego. Początkowy moment obrotowy całego układu (ciało + buty i narty) jest równy 0. Teraz szybko rotuję górę ciała, a więc nadaję jej moment pędu. Tylko górze, tułowiu z rekami. Moment pędu dla całego układu musi być zachowany, a więc równy zeru, więc jedyna możliwość to jednoczesna rotacja nóg z butami i nartami w drugą stronę. Tu nie ma co dyskutować, bo prawa fizyki są jednoznaczne (przynajmniej w takiej skali, bo nie dyskutujemy zagadnień mechaniki kwantowej ). To jest model teoretyczny, w praktyce jest różnie. Ale tak właśnie w podręcznikach, z którymi mam do czynienia definiuje się kontrrotację. Dołączam jeszcze jedno wyjaśnienie. Tym razem z "Narciarza doskonałego" Rona LeMastera. BTW tłumacz przetłumaczył błędnie jako "przeciwrotacja"
kontrrotacja.jpg

W praktyce to jest tu pokazane (twister)

Bo nie ma tarcia. Układ można uznać za izolowany. Podobny przykład można zrobić na fotelu obrotowym i działa, na stojąco i na siedząc nogi w górze - gwałtowny skręt tułowia fotel się obróci w druga stronę. Tylko jak siedząc oprzesz lekko stopy o podłogę to sprawdź sam co się wydarzy. Oparte stopy to jest "mikro opór" w porównaniu z nartami leżącymi na śniegu.

Łyżwiarka kręci się w jedną stronę bo moment nadawała przy dużym tarciu - nie stała na czubkach. Podobnie Jackson, stoi na całej stopie kiedy robi zamach drugą nogą, gdyby stał na krześle obrotowym to sam możesz sprawdzić co się wydarzy.
Zasada brzmi:
Dla dowolnego izolowanego układu punktów materialnych całkowita suma ich momentów pędu jest stała.
I
Moment pędu bryły pozostaje stały, gdy nie działa na nią żaden moment siły zewnętrznej.
 
I teraz zastanów się jaką rolę pełnią narty leżące na śniegu, płoza łyżwy wbitej w lód, płaska stopa Jacskona. W którym momencie zaczynają się konsekwencje zasady zachowania m. pędu? Dopiero jak przechodzą w układ (pseudo) izolowany. Dlatego, żeby wyszła kontrrotacja w taki sposób jak opisujecie to musiałaby zajść taka sytuacja jak na pokazanym wyżej filmie. Czy tak w rzeczywistości wykonujesz kontrrotację na nartach - odrywasz narty od śniegu i gwałtownie skręcasz tułów ? Chciałbym to zobaczyć.

https://youtu.be/-GQoLkXfG-c?t=77

[Maciej S]

Czy tak w rzeczywistości wykonujesz kontrrotację na nartach - odrywasz narty od śniegu i gwałtownie skręcasz tułów ? Chciałbym to zobaczyć.

https://youtu.be/-GQoLkXfG-c?t=77

Przykładem ewolucji narciarskiej wykonanej z pomocą kontrrotacji jest skręt stop. Wykonany tak za opisuje to program, czyli zaczynamy od  gwałtownego odciążeniem w dół  ( w celu wyeliminowania oporu nart na śniegu) i rotacji stóp i kontrotacji tułowia.  Wiele osób wykonuje to inaczej robiąc NWN.

[a_senior]

I teraz zastanów się jaką rolę pełnią narty leżące na śniegu, płoza łyżwy wbitej w lód, płaska stopa Jacskona. W którym momencie zaczynają się konsekwencje zasady zachowania m. pędu? Dopiero jak przechodzą w układ (pseudo) izolowany. Dlatego, żeby wyszła kontrrotacja w taki sposób jak opisujecie to musiałaby zajść taka sytuacja jak na pokazanym wyżej filmie.

Zdziwisz się, ale się z Tobą zgodzę. Tak, ta cała kontrrotacja w praktyce daje niewiele. Moment obrotowy jest niewielki. Ale wierzono i uczono inaczej. Zapewniam Cię, że traktowano kontrrotację jako technikę skrętu. Nie układ ciała! W 1968 r. to była podstawowa technika skrętu, którą uczono. Sam tego doświadczyłem. Szkoda, że zaginął mi w wirze przeprowadzek program nauczania PZN z 1968. Może ktoś go gdzieś ma? Tam było o kristianii kontrrotacyjnej i rotacyjnej. A ludzie, w tym instruktorzy, i tak jeździli po swojemu.

[Maciej S]

Zdziwisz się, ale się z Tobą zgodzę. Tak, ta cała kontrrotacja w praktyce daje niewiele. Moment obrotowy jest niewielki. Ale wierzono i uczono inaczej. Zapewniam Cię, że traktowano kontrrotację jako technikę skrętu. Nie układ ciała! W 1968 r. to była podstawowa technika skrętu, którą uczono. Sam tego doświadczyłem. Szkoda, że zaginął mi w wirze przeprowadzek program nauczania PZN z 1968. Może ktoś go gdzieś ma? Tam było o kristianii kontrrotacyjnej i rotacyjnej. A ludzie, w tym instruktorzy, i tak jeździli po swojemu.

W 1967 roku. Wysłałem Ci co nieco 2 dni temu, sprawdź pocztę.

[a_senior]

W 1967 roku. Wysłałem Ci co nieco 2 dni temu, sprawdź pocztę.

Tak, sprawdziłem, ale nie doceniłem. Programu z 1967 r. tam nie ma, ale jest co potrzeba. A przy okazji zdjęcie, które ładnie ilustruje o co chodzi.

[Adam ..DUCH]

Tak, sprawdziłem, ale nie doceniłem. Programu z 1967 r. tam nie ma, ale jest co potrzeba. A przy okazji zdjęcie, które ładnie ilustruje o co chodzi.
rotacja.jpg

Uf jaką ulga...nic się nie zmienia. Wszystko dokładnie tak jak opisałem. Czyli problem tkwi tylko w zrozumieniu i to chyba jedynie w zakresie kiedy powstaje impuls skrętny

[fredowski]

Przykładem ewolucji narciarskiej wykonanej z pomocą kontrrotacji jest skręt stop. Wykonany tak za opisuje to program, czyli zaczynamy od  gwałtownego odciążeniem w dół  ( w celu wyeliminowania oporu nart na śniegu) i rotacji stóp i kontrotacji tułowia.  Wiele osób wykonuje to inaczej robiąc NWN.

Skret stop moze byc wykonany na kilka sposobow. Ten ktory opisales jest akurat rzadki.

Najbardziej skuteczny skret stop wykonuje sie bez kontrrotacji a konczy sie na nartach w poprzeg lini spadku i pozycji frontalnej.