Andrzej Bargiel szarpie się na rekord narciarski

[Pontix]

Andrzej Bargiel już opuścił nasz przestrzeń powietrzną. Kierunek: Shishapangma Cel: rekord czasowy w zdobyciu i zjeździe Środek: Narty skitourowe Więcej info na stronie sponsora (tego od skrzydeł) http://win.gs/1dKabB9 Trzymamy kciuki!

[Pontix]

I jeszcze filmowa zajawka: http://bit.ly/13k8FQq

[Spiochu]

Życzę powodzenia Andrzejowi, biorąc pod uwagę jego przygotowanie fizyczne ma duże szanse na sukces. Drażnią mnie natomiast poniższe nieścisłości:

Jeśli mu się to uda, zostanie pierwszym Polakiem, który zjechał na nartach ze szczytu tak wysokiej góry.

Tutaj cytat z książki J. Kukuczka T. Malanowski "Na szczytach świata" Wydanie drugie, Kraków 1996:

(...)Na wierzchołek dotarłem na nartach ostatni. Potem zjechałem do miejsca, gdzie leżały nasze rzeczy, i tam rozbiliśmy ostatni biwak na Shisha Pangma. Nazajutrz szusowałem, z dwiema przerwami w obozie drugim i pierwszym aż do bazy. Ciekawe, że wcale nie poruszałem się szybciej od Artura schodzącego na piechotę. (...)

[WincentY]

Reki sobie nie dam uciac ale o ile dobrze pamietam to Kukuczka nie zjechal z samego szczytu. Narty mial zdeponowane troche nizej. Stad byc moze to stwierdzenie o pierwszym zjezdzie ze szczytu.

[Spiochu]

Jeśli sam przedstawił wydarzenia w poniższy sposób to chyba jednak zjechał ze szczytu.

Na wierzchołek dotarłem na nartach ostatni. Potem zjechałem do miejsca, gdzie leżały nasze rzeczy

Jurek nie był zapalonym narciarzem i nie zależało mu na tego typu osiągnięciach, więc nie sądzę by miał jakikolwiek powód by kłamać.

[Pontix]

Kukuczka nie zjeżdżał z samego szczytu, choć nie da się precyzyjnie określić miejsca z którego zaczął zjazd

[WincentY]

Kukuczka wszedl na szczyt na nartach. Jednak tam zastala ich noc i schodzil a nie zjezdzal do polozonego nieco nizej obozu. Dopiero stamtad nastepnego dnia rozpoczal zjazd.

[Spiochu]

Kukuczka wszedl na szczyt na nartach. Jednak tam zastala ich noc i schodzil a nie zjezdzal do polozonego nieco nizej obozu. Dopiero stamtad nastepnego dnia rozpoczal zjazd.

W swojej książce przedstawił to inaczej. Zresztą wydaje się to absurdalne, że w terenie gdzie mógł podejść na nartach pod górę, znosił je w dół. Zresztą nawet jeśli tak by było to warto o tym wspomnieć a nie na siłę kreować ten "pierwszy" zjazd. Rekord czasowy jest już wystarczającym celem samym w sobie.

[Mitek]

Cześć Odpuść Piotruś. Chłopcy nie pamietaja tamtych czasów a siła zaistnienia jest wielka. Dla mnie tekst: "szarpie się" jest poniżej krytyki. Pomyśl - pisz. Pozdrowienia

[WincentY]

Odpowiedz pozywej pomine bo z betonem nie dyskutuje. Mnie akurat wydaje sie dosc absurdalnym zjazd z 8000m, przy zapadajacym zmroku, przez faceta, ktory umowmy sie ale narciarskim mistrzem nie byl. Zreszta on sam mowil, ze przy trudniejszych odcinkach sciagal narty i szedl pieszo bo nie czul sie na nich pewnie. Zmotywowales mnie do odkurzenia lektury, cytat z "Moj pionowy swiat". "To, że ten szczyt jest już czternasty, tu akurat nie jest ważne. Mógł być równie dobrze trzeci albo siódmy... Idę granią z Arturem. Jesteśmy już sami. Tamci zeszli pewnie daw-no do swojego obozu trzeciego, my dochodzimy dopiero do miejsca, w którym zostawiliśmy nasz namiocik. Rozbijamy go już po ciemku."

[Spiochu]

Idę granią z Arturem. Jesteśmy już sami. Tamci zeszli pewnie daw-no do swojego obozu trzeciego, my dochodzimy dopiero do miejsca, w którym zostawiliśmy nasz namiocik. Rozbijamy go już po ciemku."

Na wierzchołek dotarłem na nartach ostatni. Potem zjechałem do miejsca, gdzie leżały nasze rzeczy, i tam rozbiliśmy ostatni biwak na Shisha Pangma. Nazajutrz szusowałem, z dwiema przerwami w obozie drugim i pierwszym aż do bazy.

To mamy dwie książki Kukuczki i dwa odwrotne stwierdzenia, wychodzi zatem na to, że był kłamcą i oszustem, tak? A może to któryś z redaktorów przekręcił treść? A może w nartach schodził ten kawałek tylko fok nie odpiął? A może było jeszcze inaczej? Odpuścimy ten wątek bo z naocznymi świadkami raczej nie porozmawiamy. Mimo wszystko doceniłbym fakt, że wtargał NIE ultralekkie narty na szczyt i zjechał (90% ??) drogi w dół. Poza tym z Shisy zjeżdżano już na nartach wielokrotnie, także kontekst sportowy takiego zjazdu nie jest specjalnie istotny. W przypadku Andrzeja Bargiela warto docenić natomiast fakt, że ma wydolność pewnie z 2x lepszą od Kukuczki i dzięki temu rekord jest bardzo realny.

[WincentY]

Nie, wychodzi na to, ze ciezko stwierdzic jak bylo naprawde W dwoch jego ksiazkach sa sprzeczne informacje, zreszta nawet w oficjalnych raportach jego zjazd jest oznaczony jako "sprzeczne doniesienia o wysokosci poczatkowej". Niestety zadnego ze swiadkow juz nie ma z nami. Bargiel byl na kilku wyprawach z Hajzerem i domyslam sie, ze mieli dosc czasu na rozmowy o tym. Stad mozna wnioskowac, ze gdyby faktycznie Jurek zjechal ze szczytu to Bargiel nie mowilby dzis o pierwszym polskim zjezdzie ze szczytu. Tak czy inaczej pomijajac ta kwestie, cel i pomysl jest bardzo ciekawy i z przyjemnoscia bede sledzil jego dalsza realizacje.

[MarioJ]

czytam blog i jestem pod wrażeniem relacji, fajne teksty, super jakość zdjęć, wysoki poziom mają obecnie takie sponsorowane wyprawy, wszedłem też dzisiaj przypadkiem smartfonem a tu ciach również wersja mobilna strony, tylko zazdrościć ... http://andrzejbargiel.com/

[MarioJ]

Wszedł końcówkę samotnie i zjechał. http://m.wyborcza.pl...iszapangmy.html

[MajorSki]

Wielki szacun dla Andrzeja! oby wiecej takich sukcesów! Tutaj tez bardzo ciekawy art. polecam -> http://off.sport.pl/...iszapangmy.html

[Spiochu]

Gratulacje dla Andrzeja!!! PR może naciągany ale przynajmniej zawodnik konkretny. Z tego co piszą, łatwo nie było.

[arky]

Brawo, wielkie brawo!

[Pontix]

W TVN jeszcze kilka szczegółów na temat ataku i zjazdu od samego Andrzeja: 

http://bit.ly/GJiNdv

[MarioJ]

Opis ataku szczytowego z bloga.

 

Wiem, że czekaliście na wieści na moim blogu ale dopiero co zrzuciłem „pierwsze zmęczenie”. Zatem - witam wszystkich! Jak pewnie już wiecie, jesteśmy w bazie i odpoczywamy ale to nie o tym mam pisać, więc wracam do wątku Sunt Leones zakłada takie wyprawy cyklicznie i może następnym razem wybierzemy się na wyprawę z Grześkiem i najmłodszym bratem Bartkiem, który rośnie w siłę ? Marcin opowiadał, że Renzzi bardzo przeżywał mój atak. Po sukcesie tańczył i śpiewał z radości. Podczas ataku rozwieszał flagi modlitewne na górze obok bazy… Jeśli chodzi o wszystkich wspinaczy w bazie, to z szacunkiem przychodzili gratulować sukcesu. Do końca nie mogli uwierzyć, że dokonałem tego samotnie. Przecież mam dopiero 25 lat Śmieszną sprawą było to, że gdy zobaczyłem mój duży palec u nogi, okazało się, że mam duży bąbel od spodu i jest to o dziwo oparzenie od wkładek podgrzewających stopy Przeliczyłem przy okazji wszystkie palce u rąk i u nóg Gdy naliczyłem dwadzieścia, spokojnie położyłem się spać

[Janica]

swieta relacja, a najbardziej podobalo mi sie:

"To było moje marzenie i spełniło się; to znaczy- sam je spełniłem"

[jacek-1210]

To ja zacytuję kawałek:

 

"Wczoraj Grzegorz i Andrzej Bargielowie wyruszyli na atak szczytowy. O świcie dotarli do obozu numer II (6900m.n.p.m) gdzie przebrali się w kombinezony i ruszyli po szczyt omijając obóz numer III. Atak przebiegał planowo aż do 06:30 naszego czasu, kiedy nastąpiło załamanie pogody. Silny wiatr i opady śniegu zmusiły do odwrotu wszystkie wyprawy zdobywające Sziszapangme. Zawrócił również towarzysz Andrzeja - jego brat Grzegorz. Młody Zakopiańczyk został na polu bitwy sam. Pozostało mu 200 metrów do szczytu. Andrzej postanowił przeczekać załamanie pogody. Kiedy wiatr ustał ruszył do ataku. Torując sobie drogę w śniegu sięgającym jego wzrostu po kilkugodzinnej heroicznej walce osiągnął cel."

 

I moje pytanie czy: 

 

1) to jest standard w zdobywaniu szczytów

czy też:

2) tym razem jeszcze się udało kolejny raz

 

pytam serio, bo sam nie wiem co o tym myśleć. Pytam pod wrażeniem ostatnich zespołowych wypadków w górach i nie tylko 

[MarioJ]

Wiadomo z relacji, że w tym czasie było kilka innych wypraw na ten szczyt, wszyscy tego dnia odpuścili.

Z tego co czytam, to Bargiel poszedł na całość i zaryzykował (duże zagrożenie lawinowe).

Dobremu szczęście sprzyja ....

[MajorSki]

Jeżeli chodzi o wysiłek może czuł się na tyle mocny wiedział że już nie daleko (200m) i podjął wyzwanie. Mówi się że w tym momencie Andrzej jest jednym z najmocniejszych zawodników chociaż jak sam wspominał woli narty niż wspinanie się. Jeżeli chodzi o zagrożenie lawinowe to silny wiatr i duży opad robi swoje tutaj na pewno mocno zaryzykował. Ciekaw jestem czy był z plecakiem ABS

[jacek-1210]

Dobremu szczęście sprzyja ....

 

 

Tak się mówi, a po prostu dobry jest "dobry" i może więcej.

Pytam pod kątem przykładów z innych dziedzin, gdzie ewidentnie Polacy potrafią łamać elementarne zasady bezpieczeństwa. Z różnym skutkiem. Na Himalajach zbytnio się nie znam, ale ostatnio głośno się zrobiło o polskim himalaiźmie, stąd moje pytanie jak było w tym przypadku - taki bardziej psychologiczny offtop..

[Mitek]

Cześć

To ja zacytuję kawałek:

 

"Wczoraj Grzegorz i Andrzej Bargielowie wyruszyli na atak szczytowy. O świcie dotarli do obozu numer II (6900m.n.p.m) gdzie przebrali się w kombinezony i ruszyli po szczyt omijając obóz numer III. Atak przebiegał planowo aż do 06:30 naszego czasu, kiedy nastąpiło załamanie pogody. Silny wiatr i opady śniegu zmusiły do odwrotu wszystkie wyprawy zdobywające Sziszapangme. Zawrócił również towarzysz Andrzeja - jego brat Grzegorz. Młody Zakopiańczyk został na polu bitwy sam. Pozostało mu 200 metrów do szczytu. Andrzej postanowił przeczekać załamanie pogody. Kiedy wiatr ustał ruszył do ataku. Torując sobie drogę w śniegu sięgającym jego wzrostu po kilkugodzinnej heroicznej walce osiągnął cel."

 

I moje pytanie czy: 

 

1) to jest standard w zdobywaniu szczytów

czy też:

2) tym razem jeszcze się udało kolejny raz

 

pytam serio, bo sam nie wiem co o tym myśleć. Pytam pod wrażeniem ostatnich zespołowych wypadków w górach i nie tylko 

Jak rozumiesz standart??? To sa gór!

Pozdro