a_senior

To jeszcze gorzej niż myślałem. Manipulant z Ciebie, jak... Spróbuj się domyślić kto. 😉

Niby tak, ale mi sie nie chce. 🙂 Ale nie wykluczam jeszcze jakiegoś wypadu w tym sezonie.

Użyłem skrótu myślowego. Napisałem "śmig" zamiast skręt krótki. Że też się nie domyśliłeś? 😉

Ale własną przyjemność będziesz miał większą, gdy podszkolisz sie pod okiem fachowca. Jak właśnie zrobiłeś u Tadeo. 🙂 Bo tak właśnie jest. Im lepiej coś robisz, tym większą frajdę masz z tego. A o tym że masz większą frajdę dowiesz się dopiero wtedy, gdy już robisz coś lepiej. Wcześniej musisz w ciemno założyć, że tak jest. 🙂Gdybyś powiedział sobie: jeżdżę jak jeżdżę, cieszy mnie to i niczego nie zamierzam zmieniać czy poprawiać, to nie dowiedziałbys się, że możesz sie jeszcze bardziej cieszyć. 🙂 A przykładem jest Twój śmig, który opanowałeś, i zapewne sprawia Ci dużą frajdę, w rekordowo krótkim czasie. 🙂

Bo umieli już dobrze jeździć. My na naszych kursach PI (jednak wiosna 70' nie 68') czy I też już dobrze jeździliśmy, choć każdy jakieś błędy popełniał. I były mu przez prowadzących wytykane. Ale każda ewolucja była wielokrotnie pokazywana przez IW i każdy z nas starał się ją jak najlepiej wykonać. Dla wielu z nas może nie była to nauka podstaw, bo te już mieliśmy, ale poprawianie i doskonalenie. A także uporządkowanie, w głowach i nogach. Czyli jednak nauka. 🙂 W sumie, zwłaszcza ten PI, to był najlepszy kurs jazdy na nartach, jaki miałem w życiu. Wcześniej uczestniczyłem tylko w jednym kursie, takim zwyczajnym, na którym okazało się, że jeżdżę lepiej od prowadzącej 🙂. A jeszcze wcześniej - samouctwo, ale jak wiesz zacząłem wcześnie. Dzieci łapia wszystko szybko i duuużo łatwiej niż dorośli. Inne czasy to były, o Alpach mogliśmy tylko pomarzyć. Ale cieszylismy sie z tego co mamy nie mniej niż dzisiejsi uczestnicy PI/I. A może nawet wiecej. 🙂

Marku, kończyłeś kurs PI? Nie wiem jak jest teraz, ale w tamtych czasach (wciąż nie jestem pewien czy było to 68' czy może ciut później) to był przede wszystkim kurs nauki jazdy. Mnóstwo się wtedy nauczyłem, zwłaszcza na PI. Oczywiście były też elementy jak szkolić innych, ale przede wszystkim uczono nas jak dobrze, skutecznie jeździć w różnych warunkach i różnymi technikami. Oczywiście, potem, gdzieś na początku tego wieku, kupiłem pierwsze narty karwingowe i zacząłem, a raczej próbowałem jeździć nowymi technikami. I tu faktycznie byłem samoukiem, bo żadnego kursu "nowej jazdy" nie przeszedłem. Ale rozczytywałem się i podglądałem innych ile mogłem. Rezultaty chyba są niezłe. Tak mówią dzieci. 🙂 Zresztą więcej sie nie dało, bo praca, ograniczony urlop, dzieci, dom i... codzienne życie. A ci panowie to supermistrzowie. Gdzie mi tam do nich. 😉

Ma. Widziałem gdzieś YT, gdzie facet to tłumaczy. Ale głowy za to nie dam. Ten związek wydaje się logiczny. Jak u mnie bez korekcji pochylenia bocznego cholewki. Co to jest a-frame zakładam, że wiemy. Chcąc ustawić odpowiedni kąt krawędzi narty zewnętrznej muszę nadmiarowo pochylić podudzie w stronę skrętu. Bardziej niż podudzie narty wewnętrzej, bo tu właściwy kąt krawędzi uzyskuję przy mniejszym pochyleniu podudzia. No i masz a-frame. Ale jak piszę, nie dam sobie za to głowy uciąć. Zresztą po odpowiednich korektach butów i przesunięciu języka :), nie mam problemów z a-frame ani z krawędziowaniem narty zewnętrznej. Skądinąd wiem, że na a-frame ma wpływ kilka różnych czynników.

Nie, nie wygląda aż tak jak na zdjęciu. 🙂 Nie, nie jestem samoukiem. Kurs PI, chyba 68', kurs Instruktora PZN, chyba 72'. Do tego kilka tzw. "rozjeżdżań" instruktorów na początku lat 70, czyli takich kursów dokształcających dla instruktorów. Pisałem o poważnej jeździe, bo wcześniej jako dzieciak 8 czy 10 letni też zjeżdżałem na nartkach na podkrakowskich łączkach. Ale poważne narty zaczęły się w wieku 14 lat od Kasprowego. Zresztą napiasałem dla wnuków takie opowiadanko o moich narciarskich początkach. Dla wnuków gdy dorosną, ale można poczytać juz teraz. 🙂https://docs.google.com/document/d/1PT7CatgSDwciDjk3DDCyKsUtZh2N2ycxLqXthlqUo9I/edit?usp=sharing

Odważnie podjęliśmy to ryzyko. Podobnie jak zaryzykowaliśmy jazdę na nartach, a to jest samo w sobie niebezpieczne. No i chorujemy na zaraźną chorobę przenoszoną drogą płciową potocznie zwaną życiem. 🙂Tyle że to ktoś inny podjął za nas decyzję. 🙂

Fakt, tyle że problemy, które anonsowałem miałem od początku poważnej jazdy na nartach, czyli od 14. roku życia. By wejść w normalną jazdę potrzebuję mniej wiecej pół dnia.

I to mi wygląda na słuszną diagnozę. Pokombinuję jeszcze z wkładkami i to by było na tyle w tym zakresie. Dzięki Tobie zmusiłem się do zrozumienia pojęcia "pronacja" i "supinacja" stopy. Dotychczas tylko wiedziałem, że one istnieją, ale byłem za leniwy by je zrozumieć. 🙂

🙂 I z wiekiem coraz trudniej się zbiera po upadku. To też weź pod uwagę. 🙂 No i konsekwencje upadków bywają różne. O szwagrze pisałem. Został ustrzelony od tyłu przez rozpędzonego młodzieńca. Mocno poobijany przy upadku, ale w sumie nic takiego. Gorzej ze znajomym, znajomego. Mieszka w Stanach, 67 lat w b. dobrej formie. Przyjechał na jakis czas do Polski a stąd na tydzień w Dolomity. Chcąc uniknąć zderzenia z najeżdżającym na niego młodym człowiekiem, skręcił, wywrócił się i... duże szkody. Złamana łopatka (jak to możliwe?), pozrywane ścięgna... Operowany jeszcze we Włoszech, przewieziony samolotem do Warszawy, znów operowany. Makabra.

🙂 "Przebadałem" swoje stopy i ich zachowanie. Otóż widzę pronację. Stopa ucieka do wewnątrz, choc nie mam płaskostopia. Może to tłumaczy moje kłopoty. Człowiek sie uczy aż do śmierci. 🙂

Przez całe swoje długie narciarskie życie (61 lat jeżdżenia :)) nigdy się z tym nie spotkałem. Owszem, połamałem kilka kijków, mocno niektóre zgiąłem, a prostowanie takiego kijka aluminiowego jest ryzykowne, ale nigdy nie spotkałem się z przypadkiem uszkodzenia ciała z powodu kijka. No chyba że ten na filmiku. 🙂 https://youtu.be/k-6WfWiCD08?t=91 Zona używa takie. Nie z powodu braku pasków.

Szczerze mówiąc się dziwię. Owszem, kiedyś inne były kijki w tym ich talerzyki. Dużo większe i inne niż obecne. Nawet ja z takimi jeździłem. Łatwo wygooglować. I zdarzało się, że taki talerzyk się gdzieś zaczepił, np. w kosodrzewinie. Ale dzisiejsze małe talerzyki?

Pewnie jakąś szpotawość mam. Przy złączonym stopach, stojąc prosto, przerwa miedzy kolanami wynosi ok. 2 cm. Ale w nie w tym rzecz, ani nie w ew. pronacji czy supinacji. Nie mówiąc o innych inklinacjach i dewiacjach. 🙂 Problem polega u mnie na tym, że w butach w stanie fabrycznym mam kłopoty z zakrawędziowaniem narty zewnętrznej. Np. wchodząc w skręt wciskam kolana (dla uproszczenia piszę o ruchu kolan), w tym zwłaszcza kolano nogi zewnętrzej do środka zapoczątkowanego skrętu. Ruch jest w bok i do przodu. I co się dzieje? Aby uzyskać oczekiwane zakrawędziowanie muszę to kolano wcisnąć i przechylić przesadnie. Na początku tego ruchu nic się nie dzieje, narta dalej jest płaska, częśc ruchu idzie w gwizdek. Nawet jadąc w skos stoku zewnętrzne kolano jest wyraźnie bardziej przechylone niż wewnętrzne. Robi się coś w rodzaju a-frame. Tak miałem odkąd pamiętam. Na szczęście buty, które kupowałem miały możliwość podwójnej, obustronnej regulacji pochylenia cholewki. I korzystałem z tego prawie na max, rozchylając na boki cholewki. Dzięki temu unikałem powyższych kłopotów. A skąd się to bierze u mnie, ale nie tylko u mnie bo znam kilka osób z podobnymi problemami? Nie wiem i szczerze mówiąc nie wnikam w to. Pewnie coś z wejściem piszczela w kostkę u mnie jest nie tak. Ważne, że sobie przy pomocy regulacji poradziłem. I dalej bym sobie poradził, tyle że Fischery przez swoją nietypową nakladkową regulację bocznego pochylenia cholewki mnie ograniczają. Jak pisałem, częściowo radzę sobie przekręcając języki na boki.

Śmiech śmiechem, ale wesoło nie było. Byłem chory, leżałem w łożku, ale gdy dowiedziałem się co się dzieje, to wysłałem żone na stację by zatankowała do pełna. Udało się, w ostatniej chwili.

Ty rzadko, a ja nigdy. 🙂 Oglądałem w życiu trzy razy. Zjazd i slalom (wtedy specjalny) na olimpiadzie w Grenoble 1968. Życzyłem by JC Killy przegrał i nie miał tych swoich trzech złotych medali. Nie udało się, choć w slalomie był o włos. A dlaczego mu źle życzyłem? Bo nie lubię zadufanych w sobie typów. Drugi raz oglądałem zjazd na olimpiadzie w Innsbrucku i tym razem źle życzyłem F. Klammerowi. Dlaczego źle? 🙂 Bo był zdecydowanym faworytem. Wygrał przez brawurową i ryzykowną końcówkę w ostaniej fazie zjazdu nad drugim Szwajcarem B. Russim. Trzeci raz to był jakiś slalom, w którym nasz jedyny medalista w narciarstwie alpejskim, Andrzej Bachleda, walczył w jakims slalomie. Przegrał, ale pięknie walczył. I to by było na tyle. Podobnie do Ciebie, choć niepodobnie w drugiej części. Ty dużo jeździsz i zjeżdżasz na nartach. Ja mało. 🙂

Nie zdąży. 🙂 Planuję jeszcze pojeździć, jak bozia da, co najwyżej 5 lat. Zresztą do tego czasu już się wyuczy. Skądinąd bardzo sympatyczny chłopak.

Nic z tego. Nie umiem skutecznie skręcać krótkim skrętem bez pomocy kijków, a to mój ulubiony sposób jazdy. Ale w czasie zjeżdżania z dość stromej Secedy w stronę St. Cristina (Val Gardena) podziwiałem dziewczynę która zjeżdżała pięknym śmigiem, czy krótkim skretem jak kto woli, bez pomocy kijków. Choć z kijkami. 🙂Trzymała je oba w jednej ręce w powietrzu. Naprawdę pięknie jechała wcale niełatwą trasą. Super dziewczęca sylwetka, duża gibkość, elegancja. Żaden facet nie jest w stanie tak ładnie pojechać. Tak mnie ten jej zjazd zaskoczył, że nie pomyślałem o filmowaniu, a gdy już pomyślałem było za późno.

Fakt. Przy wzroście 186 cm całe życie jeździłem na 130 a może nawet w poczatkach na 135. Od kilku lat skróciłem do 125 i zastanawiam sie czy jeszcze nie skrócić.

Zgadza się, niewiele wiemy, choc coś tam wiemy. 🙂 Dziś odwiedziłem sklep nartykrakow.pl w ich nowej siedzibie: Rydlówka 20 blisko Ronda Matecznego. Poogladałem to i owo, pogadałem. Spotkałem np. parę, chyba Ukraińców (bardzo dobrze mówili po polsku), którzy przenoszą sie na stałe do Hiszpanii. Pracują zdalnie. Już się nie boją słynnego "okupas", bo właśnie Hiszpanie zmieniają prawo w tym zakresie. Przyjrzałem się BOA. Dużo tego, powiedziałbym, że w większości w butach. Pobawiłem się tym i... mam mieszane odczucia. Kupując nowe buty miałbym dylemat. Są plusy dodatnie i ujemne. 🙂 Pomierzyłem jakieś klasyczne 4-klamrowe Techniki z flexem 130. Wkładanie - dramat. Narzekałem na moje Fischery, w końcu też 130, ale w porównaniu z owymi Technikami wkłada się je znacznie łatwiej. Fischer w swoich butach zmienił system pochylania bocznego cholewki z nakładek na śrubki, jak w butach innych firm. Szkoda, że nie wcześniej. Nie miałbym problemow, o których pisałem. Pogadałem o lifterach, prawdziwym cantingu czyli szlifowaniu od spodu, wymianie na skośne liftery czy inne przykręcanie nakładki. Nic z tego nie mają i nie robią. I daruję sobie dalsze poszukiwania. Ciekawe rzeczy gość opowiadał o numeracji a ściśle o półnumerach. Jak wszyscy wiemy, skorupy są robione co numer, nie ma (może poza jakimiś wyjatkami) skorup z połówkowym numerem. Ale firmy różnie rozwiazują ofertę między pełnym numerem i połówką. Większość przez, nawet nie zmianę całego linera, ale dołożenie lub nie prostej podkładki w linerze. Niektóre firmy nawet wprost opisują but jako np. 25/25.5 i dopiero przy kupnie butów ekspedient dokłada lub nie podkładkę wyciągnietą z szuflady.

Małe szanse na skasowanie. Chłopak ważył połowę tego co ja.

Czego? Przepraszania. 🙂

Z moich obserwacji to są najczęściej Niemcy lub Anglicy. Ale na trasie nie sprawiają kłopotów. Moje doświadczenia z rodakami nie są złe. Nie wyróżniają sie od innych nacji. No może jednym nadużywanym słowem na k... 🙂 Ostatnio sporo widziałem w Val Gardena polskich rodzin z dziećmi (ferie śląskie i pomorskie). Co prawda jeden polski 13-latek wjechał we mnie, ale mnie nie przewrócił tylko sam sie nieźle skotłował. Przeprosił on i jego ojciec, snowbordzista. Co to jest na trzecim zdjęciu? Wiszący basen? 🙂 I jak zobaczyć pliki HEIC (pewnie robiłeś iphonem) na pececie w windowsem nie płacąc za to. Spróbowałem jakiegoś konwertera darmowego, ale nie wyszło.