a_senior

Całkowitą? Powiedziałbym, że ma trochę racji. 🙂 Obecnie młodym jest trochę trudniej niż te 10 lat temu. Wystarczy porównać stosunek kosztów zakupu mieszkania do średniej pensji. Najlepiej było ok. 2015 r, ale różnica w stosunku do dziś nie jest wielka. Polska na tle innych krajów europejskich jest pod tym względem w środku. Widełki między bogatymi a średnimi sie powiększają, ale to jak pisze Chertan jest norma w krajach rozwiniętych. Zresztą te różnice nie są dramatyczne. Z moich obserwacji młodym wchodzącym dziś w życie rodzinne i zawodowe jest trochę trudniej niż 10 lat temu, ale tylko trochę. Na nami i nad całym światem wiszą różne zagrożenia, ale to zupełnie inny temat. Sama mądrość Adamie. O to idzie. Rodzice mają wyrabiać postawy dzieci a dziadki... 🙂 I tak niewiele mogą. Ja swoje wnuki głównie psuję. 🙂

Na czym ta zmiana polegała?

Ty na Chopoku a ja w robocie przy wnukach. 🙂 Każdy wg zasług. 🙂 Kto Cię namówił do kupna tak dobrego smartfona/aparatu? 😉 Chyba nie ja? 😉

Ale jak? Teoretycznie wyobrażam sobie co robić, ale praktyki nie mam żadnej i pewnie w sytuacji, gdy miałbym komuś ratować życie sztycznym oddychaniem czy masażem serca nawet nie podjąłbym działania. Na pewno wzywałbym pomoc. A tak przy okazji ostatnio dwukrotnie uratowałem życie osobom postronnym. Poważnie. Najpierw dziewczynie, która wpatrzona w telefon chciała wejść na czerwonym na przyjściu dla pieszych wprost pod nadjeżdżający samochód. Uratował ją mój wrzask. I podobna sytuacja z wczoraj. Rowerzysta z pyszne.pl chciał wjechać pod nadjeżdżającą taksówkę. Wina rowerzysty bo miał światło czerwone, ale wydawało się, że jest zielone (Al. Słowackiego w Krakowie, podwójne przejście oddzielone pasmem zieleni, dziwna sygnalizacja). A mówią, że nic dwa razy się nie zdarza. 🙂 Nawet taki napis mamy w Krakowie na pewnym murze.

Tzn. zawsze po ostrzeniu musisz przejechać gumką krawędź. Zbierasz tzw. grad czy drut jak kto woli, taki mały nawis na krawędzi, który może pojawić się po ostrzeniu. Wystarczy przejechać gumka i jest OK. Dlaczego tyły trzymały nadmiernie? Jak rozumiem, nie chciały wchodzić w ześlizg tam, gdzie chciałeś by wchodziły. Sądzę, jak Mikoski, że były przez serwis naostrzone na ostro włącznie z tyłami a Ty je stępiłeś. Z ostrzeniem przodów i tyłów niezły jest ambaras i różne podejścia. Sam trochę eksperymentowałem kiedyś z przodami. Z reguły dobre narty dla amatorów (zawodnicy to inna bajka) mają przytępione przody i tyły. Wystarczy pójść do sklepu i sobie takie nowe narty podotykać. Ale różnie z tym bywa. Kiedyś zadziwiły mnie nowe Fischer Race SC. Żadna tam komórka. Miały ostrą krawędź na całej długości. Efekt: duża nerwowość i szarpanie nawet w jeździe w skos stoku. Przytępiłem przody i było git. Obecne Volkl Racetiger SL mają fabrycznie lekko przytępione przody i tyły. I ostrząc je tego nie zmieniam.

I tak trzeba. Oczy dookoła głowa i duuużo wyobraźni. Ale Twój stok prawie pusty był. Można było sobie poswawolić. Nie to co na tym azjatyckim filmie. Faktem jest, że nawet bardzo uważając można zostać ustrzelonym. Tak trafił mnie od tyłu kiedyś palant na Mosornym Groniu. Jechałem krótkim skrętem po płaskiej części. Takie rzeźbienie dla zabawy. Musiałem zdenerwować palanta.

Ale pocieszasz. 🙂 Przynajmniej smiley byś dodał. Progres można zrobić w każdym wieku i w każdej dziedzinie. Mój kolega zaczął jeździć na nartach po 40. Prawie od 0. Nie, nie osiągnął umiejętności nadzwyczajnych, fakt, ale po kilku latach jeździł pewnie a przede wszystkich miał z tego wielka frajdę. Co roku 1-2 Alpy, wypady do pobliskich stacji. Kilka razem ze mną. A Basi życzę postępów. Kobietom jest dużo trudniej niż nam chłopom, bo rodzą dzieci i muszą się mocno przyłożyć do opieki nad nimi w początkach ich życia. Chłop może a nawet powinien pomóc, ale matki nie zastąpi. Wiem coś o tym. 🙂 Zmień buty na sztywniejsze z flexem ok. 80-90 i na razie pożyczaj narty jak radzą inni. A jeśli kupować to jak pisze zając. I jeszcze coś ważnego. Przed wyjazdem zaaplikuj sobie porządną porcję gimnastyki przednarciarskiej. Jest tego trochę w necie. Co najmniej 2-3 tygodnie przed.

Ładny przykład a raczej przykłady. Nawet nie tyle na nieumiejętność przejścia w ześlizg czy kontroli jazdy co doboru sposobu jazdy. Przecież niektórzy "carvingowcy" zjeżdżają tu tak, jakby byli sami na stoku. Zwłaszcza ten dobrze jeżdżacy w końcówce.

Byłem trochę dalej, w Velturno (Feldhurns) na początku lutego 2016 r., ale jeździliśmy głównie w Val Gardena. Jeden a może dwa dni spędziliśmy w pobliskim Plose. Pogoda marzenie. Kręciłem kamerka GoPro. Można zobaczyć, choć trochę długie i nudne. https://photos.app.goo.gl/LfPtrthrJbwNeZiP9

Klepnięte. https://nastok.pl/oferty/?region=valgardena&hotel=hausanderluck Karnety faktycznie podrożały. Seniorski 380E za cały region. Takie czasy. 🙂

I np. korzystania z GPS. 🙂 Aby było dokładne trzeba uwzglednić szczególną teorię względności Einsteina. I to specjalnie nie dziwi, wiekszość z nas zetknęła się z tą teorią i mniej więcej wie o co w niej chodzi. Ale by GPS działał dokładnie trzeba także uwzględnić ogólna teorię Einsteina, a to już inna bajka. Dużo trudniejsza i nie dla wszystkich do ogarnięcia. 🙂 I takie dziwne i niezrozumiałe wymysły używa się do tak praktycznych urządzeń jak smartfon w naszym codziennym życiu. Na nartach niekiedy też. 🙂

Tylko czy warto. 😉 Życie pokazuje, że te papiery instruktorskie niewiele dają, może poza własną satysfakcją i sytuacją, gdy z nartami wiążesz się zawodowo czy półzawodowo. O sobie pisać nie będę, bo to dawne czasy. Moje dzieci nie mają żadnych papierów instruktorskich. Nie dążyły do tego a ja nie naciskałem. Jak jeżdżą sam wiesz. Ale w bliskiej rodzinie mam kilka przykładów instruktorów w wieku moich dzieci, czyli 35-45. Tylko jeden z nich zajmuje się okazjonalnie szkoleniem innych, nawiasem mówiąc to najlepszy narciarz amator jakiego widziałem na żywo. Dodam, że w przeciwieństwie do innych mieszka w Krakowie. Reszta w liczbie 4 nikogo nie szkoli. Nawet własnych dzieci, bo te szkolone są w szkółkach i klubach. Ci moi "rodzinni" instruktorzy spędzają na nartach tyle co nieinstruktorzy, czyli co najwyzej 2 tygodnie w roku. Na więcej nie pozwala proza życia. I po co im te papery? 🙂

Nieźle. Pewnie, że na dziecku się nie oszczędza, ale żeby aż tyle? U mnie było to dużo mniej. Też były obozy, treningi, wyjazdy, ale kosztowało to dużo mniej. Inne czasy były, fakt, ale też inne zarobki. No i dobre pytanie sie nasuwa. Czy warto było i jest? 🙂 Moje dzieci na nartach jeżdżą obecnie ok. 7-10 dni w roku. I to jak dobrze pójdzie. Dlaczego nie więcej? Bo proza życia. Mają pracę, własne dzieci, budują lub remontuja swoje domy czy mieszkania... Narty są na mocno dalszym planie. Może za kilka lat, gdy ich własne dzieci zaczną wyfruwać z domu, będą spędzać więcej czasu na nartach. Tak było właśnie w moim przypadku. Zacząłem znów dość intesywnie jeździć na nartach w wieku ok. 45-50 lat. I wracam do pytania. Czy gdyby te moje dzieci były mniej narciarsko wyuczone coś by to zmieniło? Też spędzałyby mniej więcej tyle czasu na nartach co obecnie, a więc niewiele na tym etapie życia. Może by miały ciut mniejszą frajdę gorzej jeżdżąc, ale i to nie jest pewne. Oczywiście cały ten wywód należy traktować z przymróżeniem oka. 😉

Trzeba by zaprenumerować Wyborczą a tego nie zrobię, bo już mam dość różnych innych prenumerat. 🙂 Widziałem kilka wykładów z prof. Malinowskim. Wie co mówi i jest b. przekonywujący. 0 oszołomstwa w każdym razie. Polecam każdemu wątpięcemu w to, że człowiek ma niestety wpływ na zmianę klimatu, w tym globalne ocieplenie.

Ja też nie jestem, ale warto być realistą i wiedzieć co się wokół nas/mnie dzieje. I starać się to zrozumieć choćby dlatego by być odpornym na wszelkie fakenewsy, które nas bombardują. Też myślę, że nasi potomkowie jeszcze pojeżdżą na nartach. Te małe i średnie stacje się częściowo pozamyka a w tych większych poprzenosi narciarskie życie wyżej, jak planują np. w Valloire. W najgorszym przypadku pojeździmy na sztucznym śniegu w zamkniętych halach. 😉 Oczywiście to kiepski żart. Nie. M.in. dlatego, że dopadło mnie coś paskudnego. Od 10 dni kaszlę jak dobry suchodnik.